SULYAP SA NAKARAAN

Kahapon lamang nangyari
Subalit hindi ko na matandaan ang mga pangyayari
Marahil ay dahil sa ninais ko nang malimutan
Ang hapdi at kirot na naranasan

Kahapon ay muli kong nahagkan ang rosas
Na muli ring tumusok sa bibig ko't pumilas
Hanggang sa ang dugo'y umagos at umapaw
Hanggang sa wala nang makarinig sa aking hiyaw

Kahapon ako ay nakatawa
Subalit ang anino mo ay muli kong nakita
Sa labas ng pintong hindi ko naisara
Ang pintong nagnanais na bumalik ka na

Subalit ni hindi mo man lamang napansin
Ang pintong bukas papunta sa akin
Marahil ay iba na ang iyong mga kasama
Dahil ibang pintong bukas ang iyong isinara

Kahapon lamang nangyari
Ang kahapong iniyakan ko buong gabi
Ang kahapong bumubulabog muli at muli
Ang kahapong dumudurog muli at muli

Dahil nandoon nga ako at nakatanaw
Sa pintong bukas na mayroong ikaw
At ninais ko sanang magpakita
At ninais ko ring minsan ay mayapos ka pa

Subalit doon na lamang ako sa dingding nagtago
Habang nagdurugo ang umiiyak na puso
Bakit ba ikaw ay kaylayo
Bakit may dingding na namamagitan sa ating puso

At noon din nga, ang mga kalooban ko'y nagtatalo
Dahil yakap mo pa rin ang hinahanap-hanap ko
At kahit na minsan lamang ay madama muli
Ang kaligayahang minsan sa aki'y nakatali

Isang siglap, isang tanaw
Isang ngiti, isang ikaw
Isang yakap, isang ako
Dahil nagmamadali na ang bagong kasama ko

At noon ko na rin nga nadama
Ang kirot na dulot
Nitong miminsanan at mumuntiing
Sulyap sa nakaraan