NAGKATAON

Nagkataong ako'y muling nagambala
At sa mga mata'y mayroon na namang
Namuong patak ng luha
Kabog sa dibdib ay naririnig
Ng mga paang ngayon na rin nga'y nanginginig

At maaaring ang mga kamay ay tumabon
Sa mga matang ayaw pa ring bumangon
At humarap sa nakakalokong katotohanan
Katotohanang sumusugat muli sa puso
Pusong muling nalulumbay
Marahil ay dahil na naman sa nagambalang pagkakataon

Ano nga ba naman ang nagdala nitong larawan
Nalilitong isipan o nakalimutang nakaraan
Marahil ay ang nakakahilong halimuyak
Nitong nalalantang rosas
O baka naman kaya'y ang kaligayahan
At kasayahan nitong nagluluksang gumamela

Ah! Ganoon pa man ay nabuo sa isipan
Ang mukhang sa hangin ay nakikiduyan
Maskarang kasing itim ng uling
Maskarang kasing pangit ng uling
Maskarang kasing rupok ng uling

Dahil nagkataong aking tinangkang haplusin
Ang mumunting ilong
Na minsan din nama'y nahagkan
Subalit nang aking maramdaman
Ang pisngi, ang bibig, ang mga mata
At ang mumunting ilong
Na ninais mahagkan kanina

Ay bigla na lang natunaw
At naging abo
Lumipad sa lahat ng dako
At nag-iwan ng mga pirasong
Bumulag sa paningin ko

Inaamin ko
Na nagkataong ako'y napaluha
Para sa mga alaala
Para sa mga gunita

Subalit lahat nito'y
Luha ng tuwa
Dahil minsan pa
Ay nagkataong
Muling ika'y nakapiling pa