MULI AT MULI


Paminsan-minsan sa ating buhay
Ay 'di maiiwasan ang malumbay
Minsan pa nga'y pati ang langit
Ay nakikihati sa lungkot at galit
Ikinukubli ang buwan
Sa pulumpon ng maiitim na mga ulap
Na luha pa rin ang alay
Sa pusong matamlay

Dahil paminsan-minsan
Ay larawan mo pa rin ang ninanais na titigan
Larawang ilang beses ko na nga bang pinunit
Ginupit, subalit muli at muli ay pinagdirikit

Kasalanan ng buwan
Ilang beses na ba n'yang hinagkan
Ang hubad kong katawan
Ilang beses na ba n'yang ako'y tinitigan
Pinaglaruan, pinagpaalaman, pinarusahan
Upang muli at muli ay kanya uling mahagkan

Muli at muli, paminsan-minsan
Ay halik sa pisngi ang sa paggising ay inaasahan
Kahit pa nga muli at muli ay lumbay ang nararanasan
Dahil paminsan-minsan, ako ang tanging nasasaktan

Ilang beses ko na nga bang inilaan
At ang mga bulaklak ng Mayo'y inalay sa iyong harapan
Puting bulak ng gardenia,
Dilaw na rosas na may bahid ng dugong tumulo
Sa nagsusumigaw ko pa ring puso
Pati na ang inosenteng sampaguita
Na ang halimuyak at halakhak
Ay 'di ko na kaya pang langhapin at pakinggan
Habang s'ya'y namamatay sa iyong paanan
Tinatapakan
Ginagahasa, at ninanakawan
Ng tangi nitong kayamanan
Ang halimuyak na nalalanghap ng sanlibutan

Ang tanging halimuyak na sa aki'y muling nagpapaalala
Ng paminsan-minsang haplos sa pisngi mo sa umaga
Na alam ko pa ring tanging luha ang dala
Subalit muli at muli ay akin pa ring hinahalina