|
IKAW (at ang ulan)
Mula sa aking kinatatayuan
ay aking napagmamasdan
ang pagbuhos ng ulan
ang pagpatak ng bawat butil
na wari ba'y naglalaro lamang
o nagpapaagos lamang sa ihip ng hangin
Kani-kanina lamang ay aking napansin
ang langit na puno ng mga ulap
ulap na wari ba'y ayaw magpakita
dahil ang mukha'y tinakpan ng belo
belong singnipis ng hangin
at kasing-itim ng abo
Ang hindi ko malaman ay kung bakit
ang mga mata mo pa rin ang nakikita
ipikit ko man ang isipan
kalimutan ko man ang mga alaala
hindi ko maitago sa aking puso
ang mga gunita at ang mga larawan
at ang mga matang
sa akin ay nakatingin na naman
Maaaring nabanggit ko na
subalit babanggitin ko muli
at baka sakaling ang puso'y lumigaya
dahil ang ngiti sa iyong mga mata
ay minsan ko na ring nakita
sa mga mata ng anghel
na may pag-ibig na nadarama
At ilang beses ko na ring nabanggit
na ang kulang sa larawang aking nakita
sa mga matang may ngiti at tawa
ang tanging nawawala
ay ang mga pakpak na hindi ko nakikita
Ang sabi ng iba ay hindi ako karapat-dapat
at may uling ang aking mga mata
uling na dala ng mapaglarong hangin
na ngayon nag'y nagdala na rin ng ulan
ulan na aking napagmamasdan
at inaasahang maglilinis ng katawan
Upang mga mata mo'y muling mapagmasdan
at muli pa'y maiduyan ka na naman
sa himig ng awit ng hangin at ulan
|
